Ik had het eigenlijk wel aan zien komen
Maar toen je eenmaal had gezegd: ik ga bij je weg
Deed dat meer pijn dan in mijn ergste dromen
Je wou het netjes regelen, het liefst in overleg

Je kon het allemaal beredeneren
En hoopte, zei je, dat ik je vanzelf vergeten zou
Ik antwoordde dat ik dat zou proberen
Maar ondertussen denk ik … de hele dag aan jou

Ik vergeet de hele tijd je te vergeten
Hoewel ik dat bij ´t afscheid had beloofd
Er is zoveel van jou in al mijn weten
Dat het me af en toe gewoon verdooft

Ondanks dat voel ik de pijn van het verliezen
Niet alleen van jou, maar ook veel van mezelf
Al probeer ik mijn gevoelens te bevriezen
Ik vergeet je niet, en zeker niet vanzelf

O nee, er was beslist geen ander, zei je
Dat wou ik graag geloven, dus ik nam het aan voor waar
Maar toen ik belde was er iemand bij je
Je had geen zin in praten … je hoofd stond er niet naar

Ik vergeet de hele tijd je te vergeten
Hoewel ik dat bij ´t afscheid had beloofd
Er is zoveel van jou in al mijn weten
Dat het me af en toe gewoon verdooft
Het verleden houdt mij in zijn greep gevangen
Het denken aan wat was houdt almaar aan
Ik ben er nu wel zeker van dat mijn verlangen
Nooit nee nooit, nee nooit zal overgaan

Ik wilde ze niet zien, die stille wenken
Het ging toch goed, we hadden het nu al zo lang zo fijn
Ik stond mezelf niet toe zelfs maar te denken
Dat jij er niet altijd alleen voor mij zou willen zijn

Ik vergeet de hele tijd je te vergeten
Hoewel ik dat bij ´t afscheid had beloofd
Er is zoveel van jou in al mijn weten
Dat het me af en toe gewoon verdooft

Ondanks dat is mijn verdriet nog niet gesleten
Elke dag opnieuw voel ik me incompleet
Ik weet zeker dat als ik jou ben vergeten
Er ook niets meer is, nee niets dat ik nog weet